Autorzy: Mateusz Graczyk, Bartłomiej Skowronek, Paulina Płuciennik, Igor Drożdż
Inwestor : Miasto Łódź
Lokalizacja : Łódź
Kategoria: Wnętrza
Powierzchnia: 285 m²
Rok: 2021
Projekt wnętrz Urzędu Stanu Cywilnego mieszczącego się na parterze budynku dawnej willi Ernesta Leonhardta zakłada stworzenie świeżej i oryginalnej przestrzeni, stanowiącej odpowiednią scenografię dla tak ważnego i niezwykłego wydarzenia, jakim jest akt zawarcia małżeństwa. W budynku wzniesionym w latach 1900-1901 nie zachowały się oryginalne wnętrza, co pozwala posługiwać się interpretacją w projektowaniu. Zachowane i chronione elewacje zewnętrzne willi wykonano w stylu neorenesansowym.
Jednym z największych atutów projektowanych przestrzeni jest ich jasność i przestronność - za sprawą wysokości pomieszczeń oraz dużych, regularnie rozmieszczonych okien, pozwalających na wypełnienie sal naturalnym światłem słonecznym. Dodatkowo, pozwalają one na wgląd w zieleń parkową, gdyż budynek położony jest w parku im. Legionów Polskich.
W projekcie przewidziano użycie szlachetnych materiałów wykończeniowych wysokiej jakości, odpowiednich do rangi odbywających się w Urzędzie ceremonii. Posadzki zaprojektowane zostały jako kamienne, podobnie jak we wnętrzach renesansowych. Biały lub czarny marmur potęguje atmosferę doniosłości uroczystości. W salach przed główną salą ceremonii zestawiony został z ciepłą, drewnianą boazerią, wpisującą się w eklektyczny styl budynku.
Dojrzałe formy renesansowych elementów konstrukcyjnych włoskich pałaców były inspiracją dla współczesnych form plastycznych. Sklepienia zostały zinterpretowane w formie łukowych przejść między poszczególnymi salami. Podobne formy pojawiają się także na elementach wyposażenia wnętrz. Chętnie stosowanym motywem w renesansowych wnętrzach były kasetony, polskim przykładem ich zastosowania jest na przykład Sala Senatorska Zamku na Wawelu. Kasetony pojawiają się również w projekcie remontu w uwspółcześnionej formie. Bogate sufitowe malowidła, również często pojawiające się we wnętrzach epoki renesansu, zamienione zostały w sali ślubów na sufit z młotkowanej stali, załamujący światło i tworzący we wnętrzu delikatne świetlne bliki. Z drugiej strony zaś, odbijający postaci przebywające we wnętrzu niczym zniekształcone lustro – tworząc zmieniający się co chwilę, abstrakcyjny fresk. Szlachetny, ale zimny w odbiorze kamień na posadzce zestawiony został w projektowanych wnętrzach z ciepłym drewnem okładziny ściennej, aby, poprzez kontrast temperaturowy, zhumanizować i zbudować odpowiedni do funkcji, klimat pomieszczeń. Obwód każdego z nich zwieńczony jest wysokim kamiennym cokołem. Drewno i kamień dopełniane są we wnętrzach miedzianymi detalami. Glify w przejściach między salami wykończone są łukami z miedzianej blachy. Jest to kolejny przykład kontrastu - temperatur i faktur w doborze materiałów wykończeniowych, nadający wnętrzom charakterystycznego wyrazu. Klasyczne i stonowane materiały wykończeniowe dopełniane są przez zdecydowane użycie intensywnych kolorów. Kolory pojawiają się w dodatkach i wyposażeniu oraz jako kolory przewodnie, identyfikujące pomieszczenia, w bocznych salach i łazienkach. Kolorami jest w nich zunifikowana geometria ścian i sufitu.
